Gora Tajget - Tapa dura

Reseña del editor

Historia o ludzkim strachu i krzywdzie bezbronnych. Tak prawdziwa, ze dlugo nie da sie zapomniec.
Dawno nie bylo w polskiej literaturze powiesci, która poruszajac temat wojny wybrzmiewa glosem tak swiezym i przejmujacym. Anna Dziewit-Meller laczy swiat prywatnych leków z dramatyczna przeszloscia, która naznaczyla slaskie pogranicze. Rezultatem jest literatura najwyzszej próby, dowodzaca pisarskiej dojrzalosci, niewyklej wrazliwosci i empatii.
Wspólczesny Slask. Spokojna codziennosc Sebastiana uporczywie zaklóca strach o bezpieczenstwo malenkiej córeczki. Nie zdaje sobie sprawy, jakie zbrodnie mialy miejsce podczas II Wojny Swiatowej w szpitalu, w którym obecnie miesci sie jego apteka.
Rysio idzie szpitalnymi korytarzami prowadzony przez mezczyzne w esesmanskim mundurze. Maly chlopiec nie rozumie, dlaczego sie tu znalazl i kim jest ta pani o lagodnym usmiechu.
Zefka wrócila na Slask po dwuletnim pobycie na robotach w Niemczech. Nie chciala wracac. Teskni za Emma, która okazala jej tyle milosci.
Profesor Luben jest wielbicielka opery. W innym zyciu prowadzila eksperymenty naukowe na dzieciach. Teraz sie boi, ale nie czuje sie winna.
Nie da sie zapomniec tej ksiazki, juz nigdy. Bo Anna Dziewit-Meller, za pomoca historii o zwyklych z pozoru ludziach, wyciaga z nas najglebiej ukryte leki, starannie schowane niemyslenie o nieprzyjemnych sprawach. Autorka "Góry Tajget" chwyta nas za glowy i kaze patrzec wstecz na czas przeszly, dokonany, którego nie wolno nam zapomniec.