Ja, hipis - narkoman: Od fascynacji do degrengolady - Tapa blanda

Reseña del editor

Ksiazka ,,Ja, hipis - narkoman" to rzecz o narkomanii totalnej, nie rozprawka o imprezowym ,,pocpywaniu" dla chwilowej przyjemnosci. To lot przez kawal historii PRL-u, lot nad brudnym, biednym krajem zgnebionych ludzi.

W koncu lat 70. i na poczatku 80. wielu postanowilo zanegowac system. Bohater ksiazki, a zarazem jej autor - Kaczor - juz jako nastolatek zaczyna wyznawac idealy hipisowskie. Samodzielnie studiuje, bawi sie, filozofuje, toczy dyskusje o istocie wolnosci, slucha Doorsów i poznaje odmienne stany swiadomosci. Kaczor uprawia istny eskapizm, nie liczy sie z nikim i z niczym, skupia sie tylko na tym, co daje mu przyjemnosc. Lista tych rzeczy skraca sie w postepie geometrycznym, ale na pierwszym miejscu wciaz jest ona - heroina. Miejsce eskapizmu stopniowo zajmuje nihilizm, miejsce nihilizmu - totalna abnegacja.

Autor oszczedza nam dydaktyzmu, wielkich slów i wyszukanych metafor. W ksiazce nie ma narkomanskiej martyrologii, lez ani uzalania sie nad losem. Znajdziemy tu jedynie porazajaca sile autodestrukcji. Efekt jest na tyle wymowny, ze nikt przy zdrowych zmyslach po przeczytaniu tej ksiazki nie siegnie po narkotyki! A jak zobaczy, ze syn, córka, kolega z pracy wpada w sidla uzaleznienia to - autor ma taka nadzieje - podejdzie i rabnie go w leb! I to jest nowa jakosc mówienia o narkomanii.